تکنولوژی بارکد به بیان ساده عبارت است از انتقال الکترونیکی داده از طریق امواج نورى. بارکدها ابزاری برای شناسایی و ردیابی محصولات در زنجیره تامین به شمار می‌روند. در اصل می‌توان گفت که بارکدها یک کد قابل خوانش توسط رایانه هستند. انواع بارکدها متفاوت و بسیارند اما همگی از اعداد و حروف تشکیل شده‌اند و دارای الگویی خاص و منحصر به فرد هستند.
انواع بارکد کدام هستند؟
بارکدها انواع بسیار متنوعی دارند و مجموعه‌ها و کشورها بارکدهای متنوعی برای خود دارند.
ویکی‌پدیا انواع بارکد را 35 مدل آورده است اما در ایران بارکدهای GS1 و بارکدهای ایران‌کد (کد ملی ایران) استفاده می‌شوند.
معروف ترین بارکد ایران کد، کد 16 رقمی محصولات است. این کد از 3 بخش تشکیل شده است. بخش اول هفت رقم است و بیان می کند محصول مورد نظر از چه نوعی است و به چه گروهی از انواع محصولات در نظام طبقه بندی کالا تعلق دارد. بخش دوم آن 5 رقم است و بیان می کند این محصول را چه کسی عرضه می کند و در بخش سوم که 4 رقم است مشخصات مورد نظر عرضه کننده برای توصیف محصول صورت می پذیرد. در واقع ایران کد یک استاندارد شناسایی، توصیف و نام گذاری کالا را در سطح ملی ایجاد می کند و توسعه می دهد.
مزیت استفاده از بارکد
- کاهش خطاپذیری به علت کاهش دخالت نیروی انسانی در وارد شدن دستی اطلاعات کالا
- دسته‌بندی دقیق اطلاعات
- سرعت بالا و صحت اطلاعات
- دسترسی آسان به اطلاعات
انواع روش‌های کدگذاری بارکد
بارکدها به شکل‌های مختلفی کدگذاری و ارائه می‌شوند که ساده‌ترین آن‌ها در فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها هستند. در این بین استاندارهای دیگری هم برای ارائه بارکدها وجود دارد که در مراکز درمانی، کارخانه‌ها و... استفاده می‌شوند. دلیل این تنوع در روش‌های کدگذاری، نمادشناسی‌های مختلف هستند که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.
بارکد GS1 (UPC/EAN)
این نوع کدگذاری برای کنترل خروجی نهایی به کار برده می‌شود و به «کد جهانی محصول» شناخته می‌شود. کد UPC طول ثابتی دارد و به طور خاص در فروشگاه‌ها و کارخانجات تولیدکننده مواد غذایی کاربرد دارد. این کد برای سوپرمارکت‌ها و این‌چنین مواردی در نظر گرفته شده است که با استفاده از ۱۲ رقم، فضای مناسبی برای تعریف محصولات در اختیار قرار می‌دهد.
Code 39
این روش کدگذاری به این دلیل ایجاد شد تا در صنایعی که احتیاج به استفاده از حروف نیز در کنار ارقام دارند به کار برده شود. این روش کدگذاری، عمومی‌ترین روش کدگذاری است که از قدیم به کار برده می‌شود. این نوع کدگذاری معمول در تمام صنایع – به استثناء تولید کنندگان مواد غذایی – به کار گرفته می‌شود. اما با توجه به اینکه بارکد دارای طول زیادی خواهد بود برای مواردی که محدودیت اندازه برچسب روی اقلام تولیدی، گزینه‌ای مد نظر باشد، پیشنهاد نمی‌شود.
Code 128
این روش کدگذاری وقتی به کار می‌آید که انتخاب زیادی از حروف و ارقام وجود دارد. در صنایعی که محدودیت اندازه برچسب روی اقلام مورد نظر باشد این روش کدگذاری انتخابی مناسبی است؛ چرا که فشرده و خوانا است. از این روش کدگذاری معمولاً در حمل و نقل استفاده می‌کنند که در آن، اندازه لیبل یک مورد مهم است.
Interleaved 2 of 5 (ITF)
از دیگر روش‌های کدگذاری معمول در صنایع حمل و نقل است که در کنار آن، کاربرد بسیاری در انبارها و شرکت‌های عمده فروش می‌باشد. این کدها هم به صورت فشرده و کم جا هستند.
PDF417
این روش کدگذاری به عنوان روش دو بعدی (2D) شناخته شده است که به صورت خطی نبوده و بیشتر شما را به یاد جدول روزنامهها می‌اندازد اما تفاوت این کد با سایر کدهایی که توضیح داده شد این است که PDF417 واقعاً یک فایل داده‌های سیار (Portable Data File) است که مثلاً می‌تواند شامل: اسم، آدرس، شماره تلفن منزل، شماره گواهینامه رانندگی و عکس و حتی خلاصه سوابق رانندگی شما باشد.
در نهایت اینکه این روش کدگذاری می‌تواند اطلاعات کامل و جامعی را در خود جای داده و حجمی در حد یک تمبر پستی داشته باشد. البته طبیعی است هر چه اطلاعات شما کامل‌تر باشد حجم این کد نیز بزرگ‌تر خواهد شد.
چگونه از بارکد فله در اسنپ اکسپرس استفاده کنیم؟
همان طور که مطرح شد بارکدها انواع مختلفی دارند. علاوه بر بارکدهای رایج شرکت‌ها و سازمان‌ها نیز بارکد خود را ممکن است منتشر کنند. اسنپ اکسپرس برای فروش محصولات فله، بارکدهای فله ارائه کرده است. فروشندگان باید این بارکدها را در نرم افزار حسابداری خود تعریف کنند. تعریف این بارکدها در هر نرم‌افزار حسابداری متفاوت است به همین جهت باید مقالات سیستم‌های حسابداری را مطالعه کنید.
برای دسترسی به بارکدهای فله تعریف شده در اسنپ اکسپرس به لینک زیر مراجعه کنید.
https://academy.snapp.express/snapp-express-bulk-products/
